Joke - Voortleven herinneringsboeken
22197
post-template-default,single,single-post,postid-22197,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,select-child-theme-ver-1.0.0,select-theme-ver-3.7,wpb-js-composer js-comp-ver-5.0.1,vc_responsive
Joke

Joke

Joke was iemand die ontzettend genoot van haar vrije leven. Geen relatie, maar wel een goede baan en een eigen huis. Dat was op zich al redelijk bijzonder in die tijd. Maar zij had daarnaast nog iets, waardoor ze in mijn ogen ongrijpbaar was. Ze maakte haar eigen keuzes, zonder zich veel van anderen aan te trekken. Onafhankelijk. Trots. En ze greep elke gelegenheid aan om een feestje te bouwen.

Joke had echt haar eigen leven. Dat richtte ze volledig in zoals zij dat zelf wilde. Een goed glas rode wijn, altijd een sigaret in haar hand of binnen handbereik (Caballero zonder filter), lekker eten, veel mensen over de vloer… Voor een uur of twee ’s nachts ging ze dan ook niet naar bed. Want er was altijd nog wel wat te doen. Nog even kletsen. Nog even wat drinken. Nog even een potje patience spelen. Toch stond ze elke ochtend weer paraat en vervulde ze haar rol als directrice van een huishoudschool met verve.

In de weekenden was het andere koek. Dan draaide ze zich keer op keer om en lag ze gerust tot het middaguur in bed. En oh wee als je haar dan wakker belde! Dan hoorde je al aan haar stem dat je een miskleun had begaan.
Het zijn vooral die weekenden die me zo bijblijven. Want dan leek alles mogelijk. Dan leek het altijd feest. Voor mij als kind in elk geval. Dan werd het geen twee uur, maar gerust vier uur, voor ze ging slapen. Veel bezoek. Veel sigaretten, sigaren en drank. De kamer stond vaak blauw van de rook. Het bruiste er. Het stond compleet haaks op ons leven thuis. En dus vond ik het machtig interessant.

Ze hing echt zelf de slingers op in haar leven. Ze kon goed koken en deed dat graag. Voor hele groepen tegelijk. Zo had ze dat het liefst: haar hele woonkamer vol. De grote tafel feestelijk gedekt met porselein, rijen bestek en blinkend kristal. Voor twintig man een vijfgangendiner op tafel zetten? Zij draaide haar hand er niet voor om. Roomboter en slagroom waren daarbij haar grote vrienden: een heerlijk traditionele keuken. Ook koekjes, taarten, soesjes, toetjes… alles werd zelfgemaakt.

Iedereen kon aanschuiven. De ene gang volgde de volgende op. Eindeloos lang tafelen, onder het genot van vele flessen wijn. Sigaretjes tussen de gangen door. Hard gepraat. Gelach. Met het grootste gemak roerde Joke tussen de bedrijven door in een paar pannen, om vervolgens het volgende gerecht te serveren. Op zulke momenten was ze helemaal in haar element. Ze had echt plezier. Genoot. Ze was mijn voorbeeld van hoe het ook anders kon.

No Comments

Post a Comment