herinneringen Archieven - Voortleven herinneringsboeken
46
archive,tag,tag-herinneringen,tag-46,ajax_fade,page_not_loaded,,select-child-theme-ver-1.0.0,select-theme-ver-3.7,wpb-js-composer js-comp-ver-5.0.1,vc_responsive
 

herinneringen Tag

Lang leven

Lang leven

Als ik er ‘s ochtends langsfiets staat deze Ginkgo zo prachtig in de zon. Dat is elke dag weer genieten. Volgens mij is het de enige boom die zulke mooie, heldergele bladeren heeft in de herfst. En dat terwijl het eigenlijk stiekem een naaldboom is. Echt! De...

0
0
Levensverhaal

Levensverhaal schrijven

Wat ooit begon als het optekenen van Hans' (90) verhalen als coassistent, krijgt nu een vervolg. We gaan zijn hele levensverhaal schrijven. Dus spreken we nu elke week af en zit Hans vervolgens heerlijk in de tuin te vertellen over alles wat hij heeft meegemaakt....

0
0
Rood

Rood

“Papa stak regelmatig bij rood licht de straat over. Als hij daarop werd aangesproken door een agent, antwoordde hij: “Ach, ik ben maar een oud mens. Ik weet het ook niet meer zo goed allemaal.” En dan kwam hij er weer mee weg. Inwendig had...

0
0
Boogiewoogie

Boogiewoogie

M’n moeder was bevriend met een jongetje wiens vader koster was in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Soms speelden ze samen na school boogiewoogie op het orgel in de kerk. Niet de bedoeling, maar daardoor des te leuker.   JEK...

0
0
Paniek

Paniek

Het was winter. Opa en oma liepen achter elkaar over de smal stoepje, toen er een brommer met twee jongens langsreed. ‘Cor! Je haar!’, riep opa verschrikt. Want mét de bontmuts die de jongens van oma’s hoofd trokken, was ook haar pruik verdwenen…...

0
0
Tafelstress

Tafelstress

‘Nee! Ik kan het niet! Ik ga het nooit leren!’ Moedeloos duikt m’n zevenjarige dochter op haar buik tussen de dekens. Een blonde krullenwaaier rond haar hoofd. Ze maakt zich heel klein. De wanhoop straalt van haar af. Praten heeft geen enkele zin. Ze heeft...

0
0
Moeder

Moeder

Daar lag ze: mijn moeder. Broodmager en bleek. Haar ogen gesloten. Leunend tegen de witte kussens van het ziekenhuisbed. Toen ik die middag thuis kwam, stond m’n vader me met bloeddoorlopen ogen op te wachten. ‘Het is weer mis.’ Meer woorden waren er niet nodig....

0
0
Joost

Joost

Het eerste wat me te binnen schiet als ik aan Joost denk? Zijn hoofd. Hij was een rustige verschijning met een intense blik. Een blik waarin je kon zien dat hij contact maakte met de binnenwereld. Hij was een markant mens. Niet iemand die met...

0
0
zakelijk herinneringsboek

Zakelijk herinneringsboek

‘Kun je ook een zakelijk herinneringsboek schrijven?’ Die vraag kreeg ik na de zomervakantie ineens gesteld. Gewoon, aan de telefoon. Door iemand die ik helemaal niet kende… Uuuh… ik had er eigenlijk nog nooit over nagedacht, maar: ‘Ja hoor: natuurlijk.’  Ideeën en verwachtingen Naast m’n werk bij...

0
0